Donderdag 30 juli: Slapen in een echt bed!

Iedere etappe is weer een overwinning. Je kunt weer een stukje achter je laten en je bent ook weer dichter bij je doel. 

Zo ook vandaag. We hebben geen lange afstand gereden, maar zijn blij na een etappe met tegenwind en weinig afwisseling, weer aan te komen. We merken dat we de afgelopen ritten verwend zijn geweest; prachtige bergen en dalen, rivieren en beekjes en mooie fietspaden erlangs. Veel afwisseling en ieder stuk weer een ander zicht. 

Vanuit Verona naar Montagnana is het anders.

 

Amfitheater in Verona
 

Verona is een prachtige stad, te mooi eigenlijk om zo door te fietsen, maar we zijn nog wel even langs het theater gereden om het weer eens te bekijken. 

Vanuit Verona nog even een stuk fietspad langs de rivier,  maar daarna veel wegen met verkeer en tegenwind. De dorpjes waar we doorheen komen, komen Italiaans over, maar we zien veel leegstand. Joost trok al een vergelijking met Oost Groningen. 

 De bergen hebben we achter ons gelaten en zien we steeds verder aan de horizon verdwijnen. Ik vermoed dat dit landschap tot de Apennijnen zo zal blijven. 

Zo te reizen is het iedere dag weer een verrassing wat we aantreffen om te overnachten; of er plaats is, hoe groot de plaats is, op wat voor grond we de tent neer moeten zetten, of we de haringen de grond in krijgen, en hoe de voorzieningen zijn. 

Zoals gezegd was de camping in Verona ook weer een aparte. 's Ochtends waren we de eersten die in ons postzegelhoekje (ongeveer 3 bij 4 meter) onze tent opvouwden. 

Daarna lekker even ontbijten op het campingterrasje met prachtig uitzicht, met koffie en thee van onze aardige buuf, die op de ligfiets naar Verona was gekomen. 

 

In Montagnana, het einddoel van vandaag, zouden we onze tent bij de plaatselijke jeugdherberg kunnen zetten.

Maar bij aankomst blijkt dat de poort pas opent om 16:00 uur, dus nog een uurtje wachten. Daarom maar naar het mooie historische centrum van het dorp om een ijsje en 2 pilsjes te pakken. Onder het bierdrinken kwamen we op het idee om een kamer te nemen in plaats van weer voor de 16e keer onze tent op te zetten.

Een kamer bleek gelukkig slechts 2,25 keer de prijs van het bier op het terras te zijn, dus de beslissing was gauw genomen. Dus nu lig ik na een douche, scheerbeurt en tukje lekker op bed het blog bij te werken, terwijl Joost op You-tube mooie muziek draait. 

Vanochtend bij vertrek bleek er nog een probleem. Joost kon zijn Samsung niet vinden. Shit, toch niet in de tent gerold, net zoals bij de zonnebril eergisteren! De bril is in goede staat teruggevonden toen we de binnentent uitrolden, maar zit nu ook die telefoon erin, of is die verdwenen.  Omdat er op de camping te weinig ruimte was om snel de binnentent uit te rollen, reden we naar een veldje in de stad en rolden snel de boel uit. En ja hoor, daar tolde de Samsung uit de binnentent!  Het lijkt onderhand wel of al die dingen het geinig vinden om in de tent te blijven zitten!

's Avonds eten in de stad. Maar de Italiaanse gewoonten zijn toch anders dan wij gewend zijn. Joost krijgt een bord met allerlei vleeswaren (ham, salami, enz.) en ik krijg een bord met allerlei kazen. We hebben alles maar netjes opgegeten, net zoals de andere Italianen op het terras. 

Dat is nog eens anders dan het brood dat we anders eten (Joost: brood, koffie, melk en Guido: haver en muesli)

 

Montagnana