Wees gerust, we fietsen niet continu! Nu bijvoorbeeld zitten lekker we onderuit, in de vakantiepositie. Op ons veldje drie andere 'Reitsmanianen'. We passeren elkaar overdag en overhoren de parate kennis van ons fietsreisbijbeltje. Wij zijn niet altijd recht in de leer en snijden wel eens een bocht af. Meestal straft Reitsma onmiddellijk. Wij hebben al wat kilometers gedwaald voor we tot inkeer, omkeer en -meestal - terugkeer kwamen.
Als vijftigplussers hebben wij recht op langere pauzes, sterker nog, wij doen een slaapje in het veld. Echt siësta dus. Daarna is weer op gang komen niet gemakkelijk.
Meest rijden we door het open veld, maar de route voert ook door Worms en Speyer. Prachtige oude steden met veel historie.
We zien veel obese Duitsers en tegelijk een economie die op zijn top draait. Overal industrieterreinen, wagonladingen Audi's voor de export op de spoorwegen. Het land
explodeert.
Overal zie ik verwijzingen naar geschiedenis; op de straatnaambordjes, musea, kathedralen, maar weinig over de Tweede Wereldoorlog. Het zal wel een beroepstic zijn dat ik daar op let. Een land met zo'n bloeiende economie wil ook wel onbekommerd trots op zich zelf zijn. Dat gaat echter niet in Duitsland.
Ineens zag ik de straatnaam Fritz Steuben staan. Hij schreef jeugdboeken over het Wilde Westen net als Karl May. Steuben excelleerde met een boek over het rechtvaardige opperhoofd Tecumseh.
Ik vergat het boek terug te brengen, toen in 1971. Wat zou ik intussen kwijt zijn aan leengeld?
De Duitsers zijn hypervriendelijk en voorkomend, in het verkeer maar ook daarbuiten. Gisteren werden we door een besje toegesproken in een zangerig dialect. Ze was zo enthousiast over onze reis!
Een zelfje aan de Rijn
Even met de voetjes in het rijnwater ... heerlijk
'mal Einkaufen'
he he, de camping
Geen opmerkingen:
Een reactie posten